Centro de Portugal
20°C
Centro de Portugal strekt zich uit van iets boven Lissabon tot Porto en van de Spaanse grens tot aan de Atlantische Oceaan.
In het binnenland liggen bergachtige gebieden met granieten en leistenen dorpen.
Aan zee liggen vissersdorpjes en kosmopolitische badplaatsen waar men naar hartelust kan watersporten. Het meer dan duizend jaar oude erfgoed getuigt van de geschiedenis van deze regio.
Sommige plaatsen zijn van zo’n groot belang voor de mensheid dat ze werden opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, zoals de kloosters van Alcobaça en Batalha, het Convento de Cristo in Tomar en de Universiteit van Coimbra.
Maar er zijn nog andere unieke eigenschappen die de moeite waard zijn om te ontdekken zoals de historische dorpen (Aldeias Históricas) en de kastelen die de landsgrenzen verdedigden. De leistenen dorpen (Aldeis de Xisto) en de stadjes met witte huizen zoals Óbidos, dat een echte ommuurde schat is.
Of de steden waar moderniteit en traditie hand in hand gaan – de studentenstad Coimbra, Leiria en Aveiro tussen de Ria en de zee, Viseu, Guarda en Castelo Branco, waar de stenen architectuur getuigt van een eeuwenoud verleden.
En dan is er ook nog de fascinerende bedevaartsplaats Fátima die vanuit de hele wereld pelgrims trekt.
In het gebergte Serra da Estrela, met de hoogste top van het Portugese vasteland, treft men adembenemende landschappen en gletsjermeren.
Dan zijn er nog de gebergten van Lousã, Açor en Caramulo, waar men langs wandel- en fietspaden de natuur kan ontdekken. Hier kan men ook bergbeklimmen, abseilen, raften of kanoën, net zoals in het Geoparque Naturtejo, een beschermd natuurgebied waar verschillende vogels en andere diersoorten leven. Het kristalheldere water dat uit de thermale bronnen opborrelt, zorgt voor het nodige evenwicht tussen lichaam en geest.
En de stranden! Men kan kiezen tussen rivierstranden omringd door bossen of voor uitgestrekte zandstranden aan de Atlantische kust, waar men verfrissing vindt op een hete zomerdag. Hier bevinden zich ook beroemde surfspots die surfers van over de hele wereld aantrekken, met perfecte golven in Peniche of zelfs reusachtige golven in Nazaré.
Ook op culinair gebied heeft deze regio heel wat te bieden. Kazen, worsten, visstoofpotjes, gebraden speenvarken, honing en kloosterzoetigheden. De wijnen van de afgebakende wijngebieden zijn andere hoogwaardige producten. Ze worden vervaardigd door de oprechte en gastvrije bevolking die bezoekers enkel het allerbeste biedt.
Laat ons je verblijf op maat maken!
Ben je geïnspireerd door deze regio ? Wij helpen je graag om je droomreis te realiseren. Neem contact met ons op en wij stellen een op maat gemaakt voorstel voor je samen, inclusief deze regio.
Neem Contact OpMust see / do in Centro de Portugal
- Surfen in Peniche of Nazaré
- Luisteren naar de unieke fado van Coimbra
- Proeven van de uitstekende Dão wijnen
- Unieke gletsjervalleien van de Serra da Estrela
- Fátima, het altaar van de wereld
- Ontdek Ria de Aveiro
- Relaxen aan de rivierstranden van de leistenen dorpjes
- Avontuurlijke sporten proberen in de Serra da Lousã
- Wandelen langs de leistenen wandelpaden
- Proeven van “cabrito estonado” (heerlijk gerecht met geitenvlees), “maranhos” (soort droge worst) en “tigeladas” (zoetigheid uit de streek)
- De waterval van Fraga da Pena en de rotsen Penedos de Góis bewonderen
- Aromatische kruiden en theekruiden meebrengen
- Mountainbiken op de speciale paden
Bezienswaardigheden
Aldeias do Xisto
Deze leistenen dorpjes, die verscholen liggen tussen gebergten met dichtbegroeide vegetatie, zijn een van de best bewaarde Portugese geheimen die de joviale en vriendelijke bewoners met plezier onthullen. In deze magische wereld, waar de tijd langzamer loopt, wonen aardige mensen die tijd hebben om de bezoekers hartelijk te ontvangen. En om verhalen, kunst en tradities te delen. Proef de heerlijke gastronomische specialiteiten die gemaakt worden volgens recepten die van generatie op generatie worden doorgegeven! Of breng een ambachtelijk voorwerp in linnen of hout mee waarin de ambachtslui al hun kennis hebben verwerkt. Dit beschermde gebied beschikt ook over kastelen die als echte sprookjeskastelen uit de mist opduiken of monumenten en musea die getuigen van het leven uit lang vervlogen tijden. Deze streek bekoort echter vooral om zijn ongerepte natuur. De rivierstranden met kristalhelder water waar men heerlijk kan relaxen. De bossen die u te voet kunt ontdekken langs de “Caminhos do xisto” (leistenen wandelpaden) of volg de fietspaden die door de Centros de BTT (mountainbike centra) naar moeilijkheidsgraad zijn ingedeeld en die ook bijstand verlenen aan mountainbikers. Er zijn nog tal van andere mogelijkheden voor liefhebbers van meer avontuurlijke sporten zoals kanovaren, bergbeklimmen, afzeilen of sliden. De 27 dorpjes* die samen de naam “leistenen dorpen” dragen – omdat ze zijn opgetrokken uit leisteen, een rotssoort die veelvuldig voorkomt in deze regio – liggen verspreid over de gebergten van de Serra da Lousã en de Serra do Açor, tot dichtbij de Serra da Estrela. De verschillende tinten van deze steensoort die ook gebruikt wordt voor het straatwerk van de smalle, steile straatjes, gaan perfect op in de kleuren van het natuurlijke landschap en zijn niet altijd gemakkelijk te onderscheiden. Maar het is zeker het proberen waard. * Água Formosa, Aigra Nova, Aigra Velha, Aldeia das Dez, Álvaro, Barroca, Benfeita, Candal, Casal de São Simão, Casal Novo, Cerdeira, Chiqueiro, Comareira, Fajão, Ferraria de São João, Figueira, Gondramaz, Janeiro de Baixo, Janeiro de Cima, Martim Branco, Mosteiro, Pedrógão Pequeno, Pena, Sarzedas, Sobral de São Miguel, Talasnal, Vila Cova de Alva.
Aldeias Históricas
In de muren van graniet en leisteen bewaren de historische dorpen verhalen over veroveringen en eeuwenoude tradities en ze verbazen de bezoeker met prachtige landschappen, het erfgoed en de sympathie van de inwoners. Deze dorpen werden hoog in de bergen gebouwd, zodat ze vanaf de hoge torens van de middeleeuwse kastelen van ver zichtbaar waren. Daarom bevinden ze zich ook strategisch langs de grens. De koningen en landheren wisten dat zij daardoor een betere nachtrust hadden. Maar daar vergisten ze zich af en toe in. Moren en christenen, Spanjaarden en Portugezen, allemaal hebben ze geprobeerd de vestigingen voor zich te winnen en daarom heeft ieder dorpje wel een zeer oud verhaal of legende te vertellen. Vandaag de dag zijn het echter vredelievende dorpen die in de stenen van hun straatjes en huizen het echte Portugal bewaren: de authenticiteit van het Portugese volk en de trots van een 900-jarige geschiedenis. Er zijn in totaal twaalf dorpen en om ze beter te leren kennen, stellen we een route voor die begint in het enige dorp zonder kasteel – Piódão. Dit dorp strekt zich uit op een bergflank aan de voet van de Serra do Açor en misschien vond men het daarom niet nodig om het te versterken. Om het dorp te bezoeken is een stevige wandeling nodig, want de nauwe straatjes die zich tussen de leistenen huizen slingeren zijn enkel te voet te begaan. In Linhares da Beira, dat zich al in de Serra da Estrela bevindt, vinden we het op een hoogvlakte gebouwde kasteel vanwaar de hele horizon in de gaten kan worden gehouden. Vergeet ook niet de Romaanse moederkerk te bezoeken waar zich panelen bevinden die worden toegeschreven aan Grão Vasco, een belangrijk schilder uit de 16e eeuw. Het historisch centrum van Trancoso is omringd door middeleeuwse vestigingsmuren met een jodenwijk waar Hebreeuwse symbolen in de stenen huizen zijn gegraveerd. Marialva was in de middeleeuwen een belangrijke militaire vestiging. In Castelo Rodrigo bevinden zich de ruïnes van een ander fort met historische sporen van geweld en verraad. De stadswallen van Almeida vormen vanuit de lucht gezien een ster met twaalf punten die van de ene uithoek naar de andere kan worden doorlopen. Deze stevige verdedigingsstructuur werd in de 17e eeuw gebouwd en maakte van de middeleeuwse nederzetting een versterkte burcht. In Castelo Mendo, een andere versterkte nederzetting, ziet u op de muren van twee huizen stenen afbeeldingen van de burgemeester, naar wie het dorp is genoemd, en zijn echtgenote. Belmonte, met zijn sobere granietarchitectuur, is de geboorteplaats van de ontdekkingsreiziger Pedro Álvares Cabral die in 1500 Brazilië ontdekte en de in de 15e en 16e eeuw uit Castilië verjaagde Joden herbergde. Vandaag de dag is er nog een Joodse gemeenschap actief die de synagoge bezoekt. Op 760 meter hoogte ligt Sortelha op de steile rotshellingen die het dorp helemaal omringen. Het uitzicht vanaf de toren van het kasteel is adembenemend. In Castelo Novo vindt u mooie voorbeelden van herenhuizen. De Casa da Câmara (gemeentehuis), de Cadeia (gevangenis) en de Chafariz de D. João V (drinkfontein) in barokstijl verdienen speciale aandacht. In Idanha-a-Velha zijn de ruïnes van het oude Egitanië en van een Visigotische kathedraal terug te vinden. Monsanto, dat er vlak naast ligt, werd ooit beschouwd als het «meest Portugese dorp van Portugal». Hieraan herinnert de zilveren haan boven op de toren Torre de Lucano. Dit is het laatste dorp van deze rondreis. Van dit dorp wordt gezegd dat men niet weet of de huizen uit de rotsen zijn ontstaan of de rotsen juist uit de huizen, omdat beide perfect in het landschap zijn geïntegreerd.
Tomar
De ontwikkeling van Tomar is nauw verbonden met de Orde van de Tempeliers, die in 1159 dit land kreeg als beloning voor de hulp die zij aan D. Afonso Henriques (eerste koning van Portugal) geboden had tijdens de christelijke verovering van het territorium. D. Gualdim Pais, eerste Grootmeester van de Orde van de Tempeliers in Portugal, stichtte het kasteel en binnen de kasteelmuren liet hij het belangrijke klooster Convento de Cristo bouwen. Dit klooster werd door de eeuwen heen uitgebreid en veranderd, maar met behoud van de invloeden van verschillende architectonische stijlen door de eeuwen heen. Het is het visitekaartje van de stad Tomar en is door de UNESCO als werelderfgoed erkend. Tomar staat bekend als de Stad van de Tempeliers; er zijn in Tomar nog andere getuigen van hun invloed, voornamelijk in het bos Mata dos Sete Montes, waar volgens de overlevering inwijdingsrituelen plaats vonden, en de kerk Igreja de Santa Maria do Olival, die de Tempeliers in de 12e eeuw stichtten en de graftombes herbergt van verschillende Grootmeesters van de Orde. De Orde van de Tempeliers werd in Frankrijk aan het begin van de 14e eeuw verboden, maar in Portugal werd deze voortgezet op verzoek van koning D. Dinis, en later goed gekeurd door de paus. De Orde ging verder onder de naam Christusorde (Ordem de Cristo) en alle goederen en bezittingen van de Tempeliers gingen over op de nieuwe orde, die een belangrijke rol zou spelen tijdens de Portugese ontdekkingsreizen. De joden, die uit Spanje verbannen waren, vormden in Tomar een kolonie in de smalle straatjes van het historisch centrum, waar ook één van de oudste synagogen van Portugal staat en een luso-hebreeuws museum (Museu Luso-Hebraico Abraão Zacuto). De spectaculaire feesten Festas dos Tabuleiro, die om de vier jaar in juli plaatsvinden, zijn uw bezoek waard. De feesten worden gehouden ter ere van de Heilig Geest (Espírito Santo). Op ongeveer 14 km van Tomar ligt het stuwmeer van Barragem do Castelo de Bode, waar het water wordt opgevangen dat Lissabon van water voorziet, waar kleine eilandjes en de mooie oevers zijn bedekt met dennenbomen en dat een ideale locatie is voor een rustige natuurvakantie.
Óbidos
Het middeleeuwse stadje Óbidos is een van de meest pittoreske en best bewaarde vestigingsstadjes van Portugal. Óbidos ligt voldoende dicht bij de hoofdstad, boven op een berg vlak bij de Atlantische kust en was ooit van strategisch belang voor de verdediging van het grondgebied. Het werd al bevolkt voordat de Romeinen het Iberisch Schiereiland innamen en kende een nog grotere bloei vanaf het moment dat het werd uitgekozen door de koninklijke familie. Toen koning D. Dinis het stadje in de 13e eeuw aan zijn vrouw, D. Isabel, schonk werd Óbidos de stad van de koninginnen van Portugal, die verschillende dynastieën lang het stadje hebben verfraaid en verrijkt. Dit is ook een van de belangrijkste redenen waarom er zoveel kerken in dit kleine stadje zijn te vinden. Binnen de stadsmuren bevindt zich een goed bewaard kasteel tussen een labyrint van smalle straatjes en charmante witte huisjes. Tussen de portieken in Manuelijnse stijl, de met bloemen versierde ramen en de kleine pleintjes, vindt u verschillende bezienswaardigheden, goede voorbeelden van de religieuze en civiele architectuur uit de gouden tijden van het stadje.
Kuststeden Peniche, Nazaré & Figueira da Foz
De kuststeden Peniche, Nazaré en Figueira da Foz
Peniche is onlosmakelijk verbonden met de zee. Het is een van de belangrijkste Portugese vissershavens voor ambachtelijke visvangst en een groot watersportcentrum aan de Atlantische Oceaan. Het strand van Nazaré, met zijn milde klimaat en natuurlijke schoonheid, bewaart een van de oudste vissertradities van Portugal. Het lange sikkelvormige strand met wit zand waar de stad aan zee grenst, is bekend om zijn grootsheid en om de bontgekleurde strandtenten die een contrast vormen met het blauwe water. Dit is het Portugese strand met de kleurrijkste visserstradities. Hier ziet u vissersvrouwen die nog geheel volgens traditie gekleed gaan in zeven rokken. Figueira da Foz (lett. Figueira aan de monding) wordt zo genoemd omdat de stad ligt aan de monding van de rivier Rio Mondego. Het is één van de belangrijkste zomerplaatsen van het centrum van Portugal. Figueira da Foz is kosmopolitisch en levendig en werd belangrijk aan het eind van de 19e eeuw toen “baden in Figueira” een gewoonte was onder de aristocratische bewoners van Centro de Portugal.
Aveiro
Aveiro, het Venetië van Portugal, is gelegen aan zee en aan de ria en wordt doorkruist door kanalen waarop de moliceiro-boten rondvaren. Deze slanke, kleurrijke boten die vroeger dienden om algen en zeewier uit de ria te halen, worden nu gebruikt voor toeristische boottochten. U kunt de stad ook moeiteloos te voet bezoeken want alles is vlak. Wie van fietsen houdt, kan gebruik maken van de ”bugas” –fietsen die door de gemeente Aveiro gratis ter beschikking worden gesteld. Een van de symbolen van de stad is een zoetigheid op basis van eieren en suiker – de “ovos moles”, die worden verkocht in kleine houten vaatjes of omhuld met een laagje hostiedeeg in verschillende formaten. Maar voor we aan de zoetigheden beginnen, kunnen we onze honger stillen met heerlijke gerechten uit de zee, zoals zeevruchten, gegrilde vis of vissoep (caldeirada) en het typische palinggerecht dat wordt geserveerd als soep of escabeche.
Fátima
Fátima is enorm gegroeid vanaf het moment van de verschijning van de Heilige Maagd in Fátima in het begin van de 20ste eeuw.
Het werd één van de grootste Maria-vereringsoorden van Portugal, die ook door de katholieke kerk wereldwijd wordt erkend. De eerste verschijning vond plaats in 1917, in de plaats Cova da Iria, waar tegenwoordig het heiligdom, Santuário, staat. De grootste toestroom van pelgrims vindt plaats op 13 mei (met de Kaarsprocessie (Procissão das Velas) de avond ervoor, en de Vaarwelprocessie (Procissão do Adeus) op 13 mei die de viering afsluit) en op 13 oktober. Tussen deze twee data worden echter ook op alle 13e dagen van de maand kleinere vieringen gehouden. De huisjes waar de herdertjes gewoond hebben, die de Heilige Maagd van Fátima (Nossa Senhora de Fátima) hebben zien verschijnen, zijn in het dorp Aljustrel te bezichtigen. In de tuin van het huis van Lúcia (één van die herders), staat een monument dat de 2e verschijning aangeeft van de Vredesengel en het einde van de Via Sacra, die in het Santuário begint. Langs deze Via Sacra staan 14 kapelletjes die door katholieke Hongaarse vluchtelingen, die naar het westen vluchtten, zijn geschonken. In Valinhos, op 400 meter van het dorp, staan monumenten die de 4e verschijning in 1917 herdenken, evenals in Loca do Anjo, waar in 1916 de herdertjes voor de 1ste en 3e keer de Vredesengel zagen.
Kloosters van Batalha & Alcobaça
Het klooster van Alcobaça werd in 1989 door de UNESCO tot werelderfgoed van de mensheid verklaard, Het klooster Mosteiro da Batalha verrijst, vond op 14 augustus 1385 een beslissende gebeurtenis plaats voor de consolidatie van de Portugese natie. Vlakbij de plaats waar nu het klooster Mosteiro da Batalha verrijst, vond op 14 augustus 1385 een beslissende gebeurtenis plaats voor de consolidatie van de Portugese natie: D. João, de Grootmeester van Avis en toekomstige koning van Portugal overwon de legers van Castilië tijdens de Slag bij Aljubarrota. Deze overwinning maakte een eind aan een dynastieke crisis die al sinds 1383 voortduurde, vanaf de dood van koning D. Fernando. Zijn enige dochter was namelijk getrouwd met de koning van Castilië, die de troon van Portugal ambieerde. D. João droeg het klooster op aan de Heilige Maagd, die hij aangeroepen had om te helpen bij de overwinning, en schonk het aan de Orde van de Dominicanen, waartoe zijn biechtvader behoorde. Dit was de aanzet tot de stichting van dit meesterwerk, waarvan de bouw ongeveer twee eeuwen duurde. Het resultaat was één van de meest fascinerende gotische monumenten van het Iberische Schiereiland. De architectonische waarde en de historische betekenis ervan waren in 1983 genoeg reden om het klooster te erkennen als werelderfgoed. Het klooster van Alcobaça werd in 1989 door de UNESCO tot werelderfgoed van de mensheid verklaard en is één van de meest indrukwekkende en mooiste getuigen van de Cisterciënzer-architectuur in heel Europa. Hoewel het klooster al meer dan 900 jaar oud is, zijn de middeleeuwse dependances en de kerk behouden gebleven. Deze kerk is de grootste in primitief gotische stijl die in de middeleeuwen in Portugal is gebouwd.
Conímbriga
Conímbriga werd al bewoond in het neolithicum en achtereenvolgens veroverd door de Kelten en de Romeinen.
Het is de grootste en belangrijkste Romeinse opgraving van Portugal. De bezoeker zal opkijken van de adellijke huizen waarvan de prachtige mozaïekvloeren zijn behouden; met name bijzonder zijn het huis Cantaber, een karakteristieke residentie uit de 3e eeuw en één van de grootste van het West-Romeinse Rijk, en het huis Repuxos (fonteinenhuis), met een vloer van 569 m2 bedekt met mozaïeken en versierd met opvallende schilderingen met mythologische en alledaagse thema´s. De centrale binnenplaats met een aangelegde tuin en de fonteinen maken het huis uniek.
Coimbra
Coimbra is de op twee na grootste stad van Portugal en was de eerste hoofdstad van het land. De stad dankt zijn levendige sfeer aan de Universidade de Coimbra, de oudste en meest prestigieuze van het land. Overal ziet men groepjes studenten in hun zwarte cape. De Biblioteca Joanina is zeker een van de weelderigste bibliotheken ter wereld. Coimbra was ook het toneel van een tragische liefdesgeschiedenis tussen Inês de Castro, een hofdame, en de kroonprins Pedro die getrouwd was met de Infanta Constanza. Omdat Dom Afonso IV bang was voor de macht van haar Spaanse familie, liet hij Inês in 1345 executeren. Hij wist niet dat Pedro in het geheim met haar was getrouwd na het overlijden van Constanza het jaar ervoor. Hun prachtige tombes staan in de abdij van Alcobaça.