Verspreid over dit ‘bekoorlijke’ eiland staan kleine, eenvoudige, witte huisjes en molens met de zeer typische rode ajuinvormige koepel, die een erfenis zijn van Vlaamse en Hollandse kooplieden die het eiland ooit aandeden.

Hierdoor wordt het eiland ook wel het ‘Witte Eiland’ genoemd.

Het enige strand op het eiland bevindt zicht in Praia en in Carapacho hebben vulkanische rotsen een natuurlijk zwembad gevormd wat gevoed wordt door thermaal water.
Waar wijngaarden zijn is wijn… en de witte en rode wijnen van Graciosa zijn uitstekende begeleiders van verse vis, schelpdieren en vlees uit de lokale keuken.

Santa Maria, het “gele eiland” is het meest zuidelijk gelegen eiland van de Azoren en is hierdoor meestal iets warmer dan de andere eilanden.

Het westen is het vlakste deel van het eiland en heeft hogere temperaturen en laaggroeiende vegetatie.
Het bergachtige centrale deel en de rest van het eiland zijn begroeid met veel endemische planten en hebben hoge kliffen en hellingen die uitmonden in de oceaan.

Er zijn 2 grote zandstranden, São Lourenço en Praia Formosa waardoor het ook het “Algarve van de Azoren” wordt genoemd.

Het idyllische karakter van het landschap met de witte huisjes met typische schoorstenen zal met name de rustzoekers aanspreken. De golven van Santa Maria zijn een uitdaging voor surfers.

Ook activiteiten als sportvissen, zeilen,windsurfen, duiken en parapenten behoren tot de mogelijkheden.

Corvo is het kleinste en het verst gelegen eiland van de archipel met slechts 450 inwoners. Een dagexcursie vanuit Flores (mogelijk in de zomermaanden) biedt de kans het rustige levensritme van het eiland te ontdekken. Het eiland bestaat uit één grote zwarte rots ontstaan door de uitbarsting van een onderzeese vulkaan, de Monte Gordo die reikt tot 718m boven zeespiegel. De prachtige groene krater met een doorsnee van 2 km en een diepte van 300 m is gevuld met serene meertjes en eilandjes en domineert het centrale gedeelte van het eiland van waaruit men een prachtig uitzicht krijgt over het landschap en de oceaan. Drie gemarkeerde wandelpaden lopen door het landschap tussen Vila Nova en de caldeira

São Nicolau imponeert meteen met zijn ruwe en grillige landschappen die getuigen zijn van de intense vulkanische activiteit uit het verleden.
Bergmassieven doorkliefd met groene canyons en moeilijk toegankelijke en zwarte kusten grenzen er aan vruchtbare velden met rietsuiker, mango’s, maniok en groenten.
Het toerisme staat hier nog in de kinderschoenen, maar al wandelend en bij het contact met de bevolking geeft het langzaam zijn troeven prijs.

Het dorp Ribeira Brava met zijn koloniale huizen en kleine tuintjes.
Het zwarte zandstrand van Tarrafal.
Het panoramische zicht vanop de Monte Gordo.Queimada en de productie van de lokale drank grogue.
Het gemoedelijke carnaval en de geïmproviseerde tocatinas.

Brava heeft misschien wel het meest zijn eigen karaktertje en het geeft zijn troeven niet zomaar prijs. De felle winden en de sterke stroming kunnen er toe leiden dat het eiland moeilijk bereikbaar is. Van buitenaf hult het eiland zich in een semi-permanente mist. Maar het is aan dat vochtige klimaat dat het zijn reputatie van bloemeneiland te danken heeft. De kleurenpracht van de inheemse planten zoals bougainvillea’s en hibiscussen contrastreren magnifiek met het grillige reliëf en de steile kusthellingen.
Het mooie stadje Nova Sintra.
De baai van Furna.
Het dorp Fajã d’Agua.
Door de onregelmatige verbindingen over zee is het niet mogelijk om op voorhand te reserveren. Als u het eiland Brava echter wenst te bezoeken, raden wij aan om een vrije week in te lassen op het eiland Fogo van waaruit u een plaatsje op de oversteek en een verblijfplaats kunt reserveren

Maio is een ongerept strookje land met onverstoorde woestijnlandschappen en lange witte zandstranden.
Ongehinderd door modernisme en toerisme, lijkt de tijd er stil te staan.
De inwoners brengen een groot deel van de dag door zittend voor hun kleurrijke huisjes.
U kan ook wel eens een verdwaalde geit of een paar ezels tegenkomen.
In de zomer komen de schildpadden hun eieren leggen op de immense stranden.
Wie echt wil herbronnen in een authentieke omgeving, zal op Maio vinden wat hij zoekt.

Het eiland Porto Santo wordt ook wel “Ilha Dourada” (gouden eiland) genoemd om zijn 9 km lange goudkleurige strand van fijn zijdezacht zand dat wordt ondergedompeld door een turkooisblauwe oceaan.
Met het hele jaar door een gematigd klimaat en zeetemperaturen die schommelen tussen 17ºC en 22ºC verliest Porto Santo nooit zijn aantrekkingskracht, zelfs niet in de winter.
Het levensritme ligt hier een stuk lager zodat u heerlijk kunt ontspannen en relaxen.

Het eiland Porto Santo, dat in 1418 door de Portugese zeevaarders João Gonçalves Zarco en Tristão Vaz Teixeira werd ontdekt, was de eerste overzeese ontdekking van Portugal. De zeevaarders strandden er door een storm toen ze op ontdekkingsreis waren naar de westkust van Afrika. Naar verluidt bezorgde Porto Santo hen een veilige haven, waar het ook de naam “Heilige Haven” aan ontleent. In 1446 benoemde Hendrik de Zeevaarder Bartolomeu Perestrelo tot gouverneur van het eiland, waar het eiland nu zijn historische bekendheid aan ontleent: de dochter van Perestrelo trouwde met Christoffel Columbus die enige tijd op het eiland woonde en hier zijn grote ontdekkingsreis naar Amerika voorbereidde. Vandaag de dag kunt u het 15e-eeuwse huis waar Christoffel Colombus zou hebben gewoond bezoeken. In dit huis, dat zich in Vila Baleira bevindt, worden portretten van Columbus en kaarten met de verschillende routes die hij aflegde tentoongesteld. Maar de belangrijkste trekpleister van Porto Santo is ongetwijfeld het strand. Van het zand en het water wordt gezegd dat ze heilzame eigenschappen hebben en rijk zijn aan jodium, calcium en magnesium, waardoor ze zich uitstekend lenen voor de behandeling van reuma en botkwalen. In het Centro de Talassoterapia (thalassotherapiespa) kunt u een antistress behandeling proberen of een wandeling maken tot in Ponta da Calheta om wat lichaamsbeweging te hebben. U kunt zich ook op een actieve wijze van de stress bevrijden door een van de vele activiteiten in open lucht die het eiland u te bieden heeft te proberen: boottochten, sportvissen, duiken, windsurfen, kitesurfen, waterskiën, mountainbiken of schermvliegen. Golfliefhebbers komen aan hun trekken in het Porto Santo Golfe, de golfbaan die werd ontworpen door de Spaanse golfkampioen Ballesteros.

Pico is het op een na grootste eiland van de archipel en is genoemd naar de imposante stratovulkaan Pico die 2351 m boven de Atlantische Oceaan uitsteekt.

De top is vaak in wolken gehuld en ’s winters meestal met sneeuw bedekt. Van alle eilanden is dit het duidelijkste vulkanische eiland, vooral rond Madalena en langs de noordkust bij de luchthaven waar de zwarte basaltstenen werden gebruikt om kleine ommuurde plekjes te vormen,  vierkante voor wijnstokken, ronde voor vijgen.

Met een bezoek aan Pico dringt men een wereld binnen die in de loop der eeuwen is opgebouwd door walvisjagers, landbouwers en vissers. Het eiland kenmerkt zich door huisjes in donkere lavasteen, de vele bloemen en de haventjes waar kleurrijke vissersboten dobberen op de golven.

Lajes, São Roque en Madalena zijn eeuwenoude dorpen waar het verleden zijn sporen heeft nagelaten. Pico was samen met Faial het centrum van de walvisjacht met open boten. Dankzij de fransman Serge Vialelle († 2019) en de voormalige walvisvaarder João Vigia werd de laatste walvis neergeschoten in 1987. Twee jaar later werd Espaço Talassa opgericht wat sindsdien baanbrekend research werk heeft verricht.