Santo Antão
27°C
Verstopt in de Atlantische Oceaan en slechts per boot bereikbaar, ligt Santo Antão, een eiland dat als geen ander de naam ‘Groene Kaap’ (Cabo Verde) eer aandoet. Hier rijzen hoge bergtoppen op uit de oceaan en doorboren de wolken, waardoor een uniek microklimaat ontstaat. Dit natuurlijke wonder zorgt voor een adembenemend contrast tussen vruchtbare valleien en ruige bergkammen – een paradijs voor natuurliefhebbers en wandelaars.
Weelderige Landschappen en Adembenemende Vergezichten
Santo Antão is een eiland van extremen. Groene valleien, omgeven door dramatische ravijnen en steile kliffen, strekken zich uit langs de hellingen. Hier worden kleurrijke terrasvelden al generaties lang met zorg gecultiveerd, een levend bewijs van de nauwe band tussen mens en natuur. Kabbelende bergstroompjes voeden de vruchtbare grond, terwijl bloeiende tropische gewassen en exotische bloemen het landschap sieren.
Maar even verderop verandert het decor abrupt: grillige rotsformaties, diepe kloven en maanachtige vulkanische plateaus tonen de ongerepte en ruige kant van het eiland. Santo Antão is een schatkist van de natuur, puur en onaangetast.
Het Paradijs voor Wandelaars
Dit is het wandeleiland bij uitstek. Van de mythische Cova-krater, met zijn mistige en mysterieuze sfeer, tot de duizelingwekkende paden van de Ribeira do Paul en Ribeira da Torre – hier word je beloond met uitzichten die je nergens anders ter wereld vindt. De wandelroutes slingeren langs kliffen die loodrecht uit de oceaan oprijzen, door nevelige bossen en over kronkelende bergpassen.
Hartelijkheid in de Bergen
Wat Santo Antão extra bijzonder maakt, is de warmte van de mensen. In de kleine bergdorpjes word je verwelkomd met een oprechte glimlach. De bewoners, bescheiden en goedlachs, leven in harmonie met de natuur en delen hun trots en tradities graag met bezoekers. Proef de huisgemaakte grogue, een lokale rum die in ambachtelijke distilleerderijen wordt gestookt, en laat je betoveren door de eenvoud en authenticiteit van het eiland.
Santo Antão is geen bestemming die je bezoekt, het is een plek die je voelt. Een eiland van contrasten, waar natuur, rust en avontuur samensmelten tot een ervaring die je nooit meer vergeet.
Laat ons je verblijf op maat maken!
Ben je geïnspireerd door dit eiland ? Wij helpen je graag om je droomreis te realiseren. Neem contact met ons op en wij stellen een op maat gemaakt voorstel voor je samen, inclusief dit eiland.
Neem Contact OpGeografie
- Oppervlakte : 785 km²
- Lengte : 42.8 km
- Breedte : 24 km
- Aantal inwoners : 38.200
- Hoofdstad : Porto Novo
- Hoogste punt : Tope de Coroa ( 1978 m )
Must see / do op Santo Antão
- Bezoek Ribeira Grande-vallei
- Bezoek de historische stad Ponta do Sol
- Voor strandliefhebbers zijn er idyllische kustplaatsen zoals Porto Novo en Tarrafal,
- Verder biedt Santo Antão de mogelijkheid om lokale ambachten te ontdekken, zoals de productie van traditionele handgeweven stoffen en de lokale rumindustrie.
- Wandelen
Bezienswaardigheden
Kuststeden Peniche, Nazaré & Figueira da Foz
De kuststeden Peniche, Nazaré en Figueira da Foz
Peniche is onlosmakelijk verbonden met de zee. Het is een van de belangrijkste Portugese vissershavens voor ambachtelijke visvangst en een groot watersportcentrum aan de Atlantische Oceaan. Het strand van Nazaré, met zijn milde klimaat en natuurlijke schoonheid, bewaart een van de oudste vissertradities van Portugal. Het lange sikkelvormige strand met wit zand waar de stad aan zee grenst, is bekend om zijn grootsheid en om de bontgekleurde strandtenten die een contrast vormen met het blauwe water. Dit is het Portugese strand met de kleurrijkste visserstradities. Hier ziet u vissersvrouwen die nog geheel volgens traditie gekleed gaan in zeven rokken. Figueira da Foz (lett. Figueira aan de monding) wordt zo genoemd omdat de stad ligt aan de monding van de rivier Rio Mondego. Het is één van de belangrijkste zomerplaatsen van het centrum van Portugal. Figueira da Foz is kosmopolitisch en levendig en werd belangrijk aan het eind van de 19e eeuw toen “baden in Figueira” een gewoonte was onder de aristocratische bewoners van Centro de Portugal.
Aveiro
Aveiro, het Venetië van Portugal, is gelegen aan zee en aan de ria en wordt doorkruist door kanalen waarop de moliceiro-boten rondvaren. Deze slanke, kleurrijke boten die vroeger dienden om algen en zeewier uit de ria te halen, worden nu gebruikt voor toeristische boottochten. U kunt de stad ook moeiteloos te voet bezoeken want alles is vlak. Wie van fietsen houdt, kan gebruik maken van de ”bugas” –fietsen die door de gemeente Aveiro gratis ter beschikking worden gesteld. Een van de symbolen van de stad is een zoetigheid op basis van eieren en suiker – de “ovos moles”, die worden verkocht in kleine houten vaatjes of omhuld met een laagje hostiedeeg in verschillende formaten. Maar voor we aan de zoetigheden beginnen, kunnen we onze honger stillen met heerlijke gerechten uit de zee, zoals zeevruchten, gegrilde vis of vissoep (caldeirada) en het typische palinggerecht dat wordt geserveerd als soep of escabeche.
Fátima
Fátima is enorm gegroeid vanaf het moment van de verschijning van de Heilige Maagd in Fátima in het begin van de 20ste eeuw.
Het werd één van de grootste Maria-vereringsoorden van Portugal, die ook door de katholieke kerk wereldwijd wordt erkend. De eerste verschijning vond plaats in 1917, in de plaats Cova da Iria, waar tegenwoordig het heiligdom, Santuário, staat. De grootste toestroom van pelgrims vindt plaats op 13 mei (met de Kaarsprocessie (Procissão das Velas) de avond ervoor, en de Vaarwelprocessie (Procissão do Adeus) op 13 mei die de viering afsluit) en op 13 oktober. Tussen deze twee data worden echter ook op alle 13e dagen van de maand kleinere vieringen gehouden. De huisjes waar de herdertjes gewoond hebben, die de Heilige Maagd van Fátima (Nossa Senhora de Fátima) hebben zien verschijnen, zijn in het dorp Aljustrel te bezichtigen. In de tuin van het huis van Lúcia (één van die herders), staat een monument dat de 2e verschijning aangeeft van de Vredesengel en het einde van de Via Sacra, die in het Santuário begint. Langs deze Via Sacra staan 14 kapelletjes die door katholieke Hongaarse vluchtelingen, die naar het westen vluchtten, zijn geschonken. In Valinhos, op 400 meter van het dorp, staan monumenten die de 4e verschijning in 1917 herdenken, evenals in Loca do Anjo, waar in 1916 de herdertjes voor de 1ste en 3e keer de Vredesengel zagen.
Kloosters van Batalha & Alcobaça
Het klooster van Alcobaça werd in 1989 door de UNESCO tot werelderfgoed van de mensheid verklaard, Het klooster Mosteiro da Batalha verrijst, vond op 14 augustus 1385 een beslissende gebeurtenis plaats voor de consolidatie van de Portugese natie. Vlakbij de plaats waar nu het klooster Mosteiro da Batalha verrijst, vond op 14 augustus 1385 een beslissende gebeurtenis plaats voor de consolidatie van de Portugese natie: D. João, de Grootmeester van Avis en toekomstige koning van Portugal overwon de legers van Castilië tijdens de Slag bij Aljubarrota. Deze overwinning maakte een eind aan een dynastieke crisis die al sinds 1383 voortduurde, vanaf de dood van koning D. Fernando. Zijn enige dochter was namelijk getrouwd met de koning van Castilië, die de troon van Portugal ambieerde. D. João droeg het klooster op aan de Heilige Maagd, die hij aangeroepen had om te helpen bij de overwinning, en schonk het aan de Orde van de Dominicanen, waartoe zijn biechtvader behoorde. Dit was de aanzet tot de stichting van dit meesterwerk, waarvan de bouw ongeveer twee eeuwen duurde. Het resultaat was één van de meest fascinerende gotische monumenten van het Iberische Schiereiland. De architectonische waarde en de historische betekenis ervan waren in 1983 genoeg reden om het klooster te erkennen als werelderfgoed. Het klooster van Alcobaça werd in 1989 door de UNESCO tot werelderfgoed van de mensheid verklaard en is één van de meest indrukwekkende en mooiste getuigen van de Cisterciënzer-architectuur in heel Europa. Hoewel het klooster al meer dan 900 jaar oud is, zijn de middeleeuwse dependances en de kerk behouden gebleven. Deze kerk is de grootste in primitief gotische stijl die in de middeleeuwen in Portugal is gebouwd.
Conímbriga
Conímbriga werd al bewoond in het neolithicum en achtereenvolgens veroverd door de Kelten en de Romeinen.
Het is de grootste en belangrijkste Romeinse opgraving van Portugal. De bezoeker zal opkijken van de adellijke huizen waarvan de prachtige mozaïekvloeren zijn behouden; met name bijzonder zijn het huis Cantaber, een karakteristieke residentie uit de 3e eeuw en één van de grootste van het West-Romeinse Rijk, en het huis Repuxos (fonteinenhuis), met een vloer van 569 m2 bedekt met mozaïeken en versierd met opvallende schilderingen met mythologische en alledaagse thema´s. De centrale binnenplaats met een aangelegde tuin en de fonteinen maken het huis uniek.
Coimbra
Coimbra is de op twee na grootste stad van Portugal en was de eerste hoofdstad van het land. De stad dankt zijn levendige sfeer aan de Universidade de Coimbra, de oudste en meest prestigieuze van het land. Overal ziet men groepjes studenten in hun zwarte cape. De Biblioteca Joanina is zeker een van de weelderigste bibliotheken ter wereld. Coimbra was ook het toneel van een tragische liefdesgeschiedenis tussen Inês de Castro, een hofdame, en de kroonprins Pedro die getrouwd was met de Infanta Constanza. Omdat Dom Afonso IV bang was voor de macht van haar Spaanse familie, liet hij Inês in 1345 executeren. Hij wist niet dat Pedro in het geheim met haar was getrouwd na het overlijden van Constanza het jaar ervoor. Hun prachtige tombes staan in de abdij van Alcobaça.
Torre dos Clérigos
Authentiek kunstwerk in barokstijl van Nicolau Nasoni; hét visitekaartje van de stad Porto. De kerk Igreja dos Clérigos is een écht barok meesterwerk uit halverwege de 18e eeuw, ontworpen door Nicolau Nasoni, een architect van Italiaanse oorsprong, die zijn stempel op veel monumenten in Porto en de regio Noord-Portugal heeft gedrukt.
Nasoni ligt op zijn verzoek begraven in een kleine kapel. De hele voorgevel laat een heel interessante barokke decoratie zien, die de moeite waard is om van dichtbij te bekijken. Het interieur is in graniet en marmer, vol barok houtsnijwerk en laat eveneens het meesterschap van de architect zien. In het hoofdaltaar is een polychrome retabel van Manuel Porto. Maar het meest opmerkelijke element van dit geheel is toch wel de toren, Torre dos Clérigos. Deze is opgebouwd uit granieten stenen en ligt aan het westelijke uiteinde van de kerk. De toren is hét visitekaartje van Porto en met zijn gracieuze 75 meter ontwikkelt hij zich in geordende delen die bekroond worden door een barokke decoratie. In 1917 werd de Torre dos Clérigos succesvol beklommen door twee Spaanse acrobaten, Puertullanos, vader en zoon, ten overstaan van een grote menigte, die rond de toren stond. Het is een uitdaging, die bijna onhaalbaar lijkt als men van onderaf omhoog kijkt. Met een trap aan de binnenzijde van 240 treden kunt u omhoog, waar u één van de mooiste uitzichten over de stad Porto heeft.
Ribeira
Ribeira is de visserswijk en ook de sfeervolste wijk met steile en smalle straatjes waar men af en toe een glimp kan opvangen van de Douro. De kade in de schaduw van Ponte Dom Luís I is hét ontmoetingspunt. ‘s Ochtends wordt hier de dagelijkse markt gehouden en ”s avonds komt de wijk tot leven met tal van terrasjes.
Palacio da Bolsa
Het Beurspaleis (Palácio da Bolsa) is één van de belangrijkste historische monumenten van Porto en is zeker een bezoek waard. Het is gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw in neoklassieke stijl.Aanvankelijk werd het paleis gebouwd als zetel voor de Handelsvereniging van Porto (Associação Comercial do Porto), hetgeen getuigt van het belang van de handel voor stad in het verleden. Het gebouw werd in opdracht van koningin D. Maria II in 1841 als Handelsbeurs in gebruik genomen, maar uiteindelijk werd het aan de vereniging teruggegeven in 1911. Het is de moeite waard om binnen naar de Pátio das Nações en de magnifieke Arabische Salon (Salão Árabe) te kijken. Deze salon is geïnspireerd op de Moorse stijl en is een unieke ruimte met grote decoratieve rijkdom, gecreëerd door Gonçalves en Sousa in 1862. Hier vonden vroeger officiële activiteiten plaats met politici uit de hele wereld. Tegenwoordig wordt de salon gebruikt voor culturele evenementen.